Die Fragmente der Vorsokratiker, griechisch und deutsch / von Hermann Diels.

Date:
1903
Catalogue details

Licence: In copyright

Credit: Die Fragmente der Vorsokratiker, griechisch und deutsch / von Hermann Diels. Source: Wellcome Collection.

    594/624 (page 578)
    5 λόγων καΐ ηϋ^ών, τα έπιτηδενοντα καΐ κατεργαζόμενον συν πο?.λοη χρόνωι καί επιμελείαί. άμα δέ τις καί ττμ έξ όλίγον χρόνον ενδοξίαι προσγίγνε- 8 ται βλάβη τοίάδε· τονς γάρ εξαπιναίως καί εξ όλίγον χρόνον η πλονοΐονς η οοφονς η άγαΘ^ονς η άνόρείονς γενομένονς ονκ αποδέχονται ηδέο)ς οϊ άνί^ρωποι. 3. ρ. 97, 16 όταν τις όρεχίλείς τίνος τοντων κατεργαοάμενος εχηι αντό 1 εις τέλος, εάν τε ενγλωσσίαν εάν τε σοφίαν εάν τε ισχνν, τοντωι εις άγα^υ. καί νόμιμα καταχρησ^αι όεΐ’ εί δε εις άδικά τε καί άνομα χρησεταί τις τώι νπάρχοντι άγαθ^ώι, πάντων κάκιστον είναι το τοιοντον καί άπεΐναι κρεΐσσον αντό η παρείναι. καί ώσπερ άγαϋ-ός τελέως 6 τοντων τι εχων γίγνεται 2 10 εις τα άγα&ά αντοίς παραχρώμενος, οντω πάλιν πάγκακος [τελέως] 6 εις τά πονηρά χρωμενος. τόν τε αν αρετής όρεγόμενον της σνμπάσης σκεπτέον 3 είναι, εκ τίνος αν λόγον η εργον άριστος εϊη' τοιοντος δ' άν ειη ό πλείστοις . ωφέλιμος ων. εί μέν τις χρήματα όιδονς ενεργετησει τονς πλησίον, άναγ- 4 κασϋ^ησεται κακός είναι πάλιν αν σνλλέγων τά χρήματα' επειτα ονκ άν οντω 15 άφ&ονα σνναγάγοι, ώστε μη έπιλείπειν διδόντα καί δωρονμενον' είτα αντη αν^Ίς δεντέρα κακία προσγίγνεται μετά την σνναγωγην των χρημάτων, έάν έκ πλονσίον πένης γένηται καί έκ κεκτημένον μηδέν εχων, πώς άν ονν [δη] 5 τις μη χρήματα νέμων άλλά άλλωι δη τινι τρόπωι ενποιητικός άν ειη άν^ρώ- πων, καί ταντα μη σνν κακίαι άλλά σνν άρετηΐ; καί προσέτι δωρονμενος πώς 20 άν έχοι την δόσιν άνέκλειπτον; ώόε ονν εσται τοντο, είτοιςνόμοις τε καί 6 τώι δικαίωι έπικονροίη' τοντο γάρ τάς τε πόλεις καί τονς άν&ρώποης το σννοικίζον καί τό σννέχον είναι. 4. ρ. 98, 17 έγκρατέστατον γε δεΐ είναι πάντα άνδρα διαφερόντως' τοι~ 1 οντος δ άν μάλιστα εϊη, εί τών χρημάτων κρείσσων εϊη προς ά πάντες δια- 25 φθείρονται, καί της χρνχης αφειδής επί τοις δικαίοις έσπονδακώς καί την άρε- την μεταδιώκων' πρός ταντα γάρ δύο οϊ πλεΐστοι άκρατεις είσι. διά 2 τοιοντον δέ τι ταντα πάσχονσιν' φιλοχρνχονσι μέν, ότι τοντο η ζωη έστιν, η ψνχη’ ταντης ονν φείδονται καί ποθοϋσιν αντην διά φιλίαν τής ζωής καί σννήθειαν ήι σνντρέφονται' φιλοχρηματονσι δε τώνδε είνεκα, άπερ φοβεΐ αν- 30 τούς. τί δ έστί ταντα; αϊ νόσοι, τό γήρας, αι έξαπιναΐοι ζημίαι, ον τάς 3 έκ τών νόμων λέγω ζημίας [ταύτας μεν γάρ καί ενλαβηθήναι εστι καί φν- λάξασθαι), άλλά τάς τοιαύτας, πνρκαϊάς, θανάτονς οίκετών, τετραπόδων, άλ- λας αν σνμφοράς, α^ί έπίκεινται αϊ μεν τοις σώμασιν, αϊ δε ταΐς χρνχαΐς, αϊ όε τοις χρήμασι. τούτων δη ονν ενεκα πάντων, όπως ές ταντα εχωσι χρήσθαι 4 35 τοις χρήμασι, πας άνήρ τον πλούτον ορέγεται. καί άλλ άττα δέ έστιν 5 άπερ ονχ ήσσον ή τά προειρημένα έξορμάι τονς άνθρωπονς έπί τόν χρημα- τισμόν, αϊ πρός άλλήλονς φιλοτιμίαι καί οϊ ζήλοι καί αϊ δνναστεΐαι, δι ας τά χρήματα περί πολλον ποιούνται, ότι σνμβάλλεται εις τά τοιαντα. όστις δέ 6 έστιν άνήρ άληθώς αγαθός, οντος ονκ άλλοτρίωι κόσμωι περικειμένωι τήν 40 δόξαν θηράται, άλλά τήι αντον αρετήι. 5. ρ. 99, 18 καί περί φνλοχρνχίας δε ώόε άν τις πεισθείη, οτι, εί μέν 1 νπήρχε τώι άνθρώπο)ΐ εί μή νπ^ άλλον άποθάνοι άγήρωι τε είναι καί αθα- νάτωι τόν λοιπόν χρόνον, σνγγνώμη άν {ήν} πολλή τώι φειόομένωι τής ιρνχής' έπεί δέ νπάρχει τώι βίωι μηκννομένωι τό τε γήρας κάκιον ον αν- 2 45 θρώποις καί μή άθάνατον είναι [καί τον άποθανεϊν?], καί ή αμαθία ήδη έστί μεγάλη καί σννήθεια πονηρών λόγων τε καί έπιθνμημάτων, ταύτην περιποιεΐν έπί δνσκλείαι, άλλά μή άθάνατον άντ^ αντής λιπέσθαι [άντί] θνητής ονσης ενλογίαν [άέναον] καί αεί ζώσαν.