Epistolæ anatomicæ duodeviginti [numbered III-XX] ad scripta pertinentes celeberrimi viri Antonii Mariæ Valsalvæ ... / Accesit præterea index rerum, & nominum accuratissimus pars prior.

  • Morgagni, Giambattista, 1682-1771.
Date:
1764
Catalogue details

Licence: Public Domain Mark

Credit: Epistolæ anatomicæ duodeviginti [numbered III-XX] ad scripta pertinentes celeberrimi viri Antonii Mariæ Valsalvæ ... / Accesit præterea index rerum, & nominum accuratissimus pars prior. Source: Wellcome Collection.

    13/348
    quam, ut fupra indicatum eft, adverfus alios hic fervavimus, five etiam a- periius aliquanto ac liberius; modo cum ea libertate conjun&a fit veritas . Hanc enim unam tantopere amamus, ut quocunque eam pretio libenter con- fequi parati fimqs: quo etiam fit, ut quafdam minime probemus nonnullorum Praefationes, quae e contrario, notis, ignotifque minantur; ni fi forte eo confi- lio fcripferunt, ut cum fibi neminem efie refponfiirum, timerent; omnes vi¬ derentur abfterruifie. Hi nempe funt, qui; fi eorum aenigmata probe intel- ligimus; ab Anatomicis nihil, nifi nova requirunt inventa, fufque deque haben¬ tes five aliquid jam inventis addatur, five ab his novae deducantur utilitates, five aut recentes ( in quo fibi fortafle, fed fruftra , metuunt ) aut veteres , necdum animadverfi, errores tollantur; quafi in hoc uno Joannes Bapt. (.'ar¬ canus {e) fummi Anatomici laudem non eftet aftecutus. Quid, cumobfoleta inventa reftituuntur? quid, cum dubia confirmantur? quid, cum falla refutan¬ tur? Sed nimirum qui haec, atque alia ejufcemodi, quamvis multo utilhfima, in Profe&orum libris contemnunt, & novam in dies atque indeficientem exi- ftere poffe inventorum uberrimam quafi mefiem, non dubitant, quando vix ipi- cilegiis relidus eft locus; iidem pro veris, falfa; pro confiantibusk perpetuis, raro aut fortuito contingentia; pro novis, antiqua inventa videntur accipere. Quod & quam facile accidat, tk qua ratione cavendum fit, cum alia , tum praefertim haec fcripta nofira poterunt demonftrare . Ex his enim patebit , quot res quae vulgo, ob hifioriae Anatomes ignorationem, repertae a polterio- ribus credebantur, quanto antea propofitae fuerint; quot autem aut fortuitae, aut inconfiantes, aut falfae, quae certae, perpetuae, verhfimae exiftimabantur . Scilicet multa ledio, magna cautio, innumerae propemoduui obfervationes re¬ quiruntur, ne facile iterum contingat quod toties antea contigit. ii htfi vero nulli unquam labori, ac ftudio pepercerim, ut illa mihifubfi- dia compararem; tamen quantum profecerim, aliorum judiciumefto: mihiipfi certe adeo diffido, ut morem inftitutumque adhuc retineam meum, ne ulla de re fcribam, nifi quaecunque de eadem prodita fuerint, omnia, quoadejus fieri poteft, cognita habeam; nifi caute, &c fiepe, quantum polium, iteratis obfer- vationibus explorem; demum nifi & quid legendo cognoverim, k quid, & quoties, & quo exitu, oblervando deprehenderim, cum iis qui mea Scripta ver- lare voluerint, fumma cum fide, 6c diligentia communicem. Itaque ledori- bus jam permitto, ut pofl illa, judicent ipfi, num quid novi afferam: ego qui¬ dem aut nunquam, aut perraro efie, aut mihi videri novum, affirmo. Et quoniam in tota Re Anatomica multa efie , animadverti , in quibus Natura variet, ut reHe aliter tradi nequeant, nifi iftas ipfas varietates commemoran¬ do; propterea confuevi, in quot cadaveribus ad unum modum, k in quot i- tem ad alium invenerim, fignificare: ut Le&ores exifiimare per fe queant , quid, fecundum meas quidem obfervationes,- rarius ,. quid frequentius , quid perpetuum haberi polfit. Quod nifi faciamus; quam a vero aliena ftru&urae corporis idea, quam periculofae ufuum conjedturae futurae fint, etiam me fi- lente, inteliigitur. ii Hac igitur via, fiquid ego judico, ab iis infifiendum efi qui in Anato¬ micis (ludiis utilitatem juvandi, ut majoris Plinii (f) verbis utar, proferre ma¬ lint grati* placendi. Non tam, nova invenienda funt; quam nota, melius con- ftituenda: hoc autem praeftari non poteft, nifi ab iis qui non contemnant illa quae ab nonnullis temere contemni, diximus, minime animadvertentibus, ea folertiae dumtaxat, & diligentiae deberi, nova inventa fas pius cafui <k fortunae. Quanquam, fi tantus novitatis amor eft; novum quoque eft quae vera crede¬ bantur, falfa/ quae falfa, vera/ quae certa, dubia / quae dubia , certa ; quae perpetua, inconftantia/ quae inutilia, utilia demonftrare. At enim nova inventa Anatomen magis, quamifta, promovent; majoremque iis qui inveniunt, lau¬ dem pariunt. Mihi vero utraque multum promovere Anatomen videntur: & fi optio detur/ primum quidem fortafte haeream , addubitans , num quaedam ignorare malim vera, quam vera quaedam habere pro fallis / mox tamen hoc turpius efie, quam illud, non dubitabo (g). Nam quod ad laudem , & gloriam attinet/ nunquam haec mihi quam ipfa veri cognitio, k publica utilitas , ju¬ cundior fuit. Si fuiftet; non ego certe ut plura difcerem, k cum aliis com¬ municarem, in his tot rebus, tantoque ad fpeciem minus illuftribus , conle- nefce- (e) Vid. Epirt. noftram Anatomicam XVL n. 35. (/) Praefar, ad Natur. Hili. C£) Vid. Epidylam noflr. Anat. XIII. n. 22.